Prawie każdy pacjent, który ma choroby narządów klatki piersiowej, jamę brzuszną i układ mięśniowo -szkieletowy jest wysyłany do badania promieniowego w klinice . Dlatego każdy powinien znać algorytm przepisywania badań instrumentalnych promieniowania, aby nie zaszkodzić zdrowiu.
Metody diagnostyki promieniowania są podzielone na dwie główne grupy:
jeden. Nieonizujący: diagnoza ultradźwiękowa, obrazowanie rezonansu magnetycznego.
2. Metody jonizujące: radiografia, fluorografia, angiografia, tomografia komputerowa.
Jak widać z klasyfikacji, druga grupa ma pewien wpływ biologiczny na części ciała i ciała jako całości, więc należy je przepisać ostrożnie, zwłaszcza dzieci w wieku poniżej 14 lat i kobiet w ciąży. Do ich badania stosuje się specjalne niskie protokoły i osobiste sprzęt ochronny dla narządów narządów płciowych.
Jednym z głównych wymagań dotyczących powołania badania promieniowania jest to, że każde badanie powinno być uzasadnione. To znaczy mianować zgodnie ze ścisłymi wskazaniami. Wartość diagnostyczna przepisanego badania promieniowania powinna być więcej niż dane, które można uzyskać za pomocą laboratoryjnych i innych metod diagnostycznych instrumentalnych.
Drugim wymogiem jest przestrzeganie zasad badania radiologicznego pacjentów. Tylko radiolodzy mają prawo go przeprowadzić. Jest to ważne, ponieważ obecnie lekarze, którzy nie mają specjalnego przygotowania, są często przeprowadzani, dlatego naruszają bezpieczeństwo promieniowania.
Podstawowe zasady badania promieniowania
Każde badanie należy wykonać w całości, to znaczy nosić wymaganą ilość informacji, aby dokonać lub wyjaśnić diagnozę kliniczną.
Algorytm przepisywania badań promieniowania powinien być ekonomiczny. Powołanie egzaminów, które nie mają pełnych informacji diagnostycznych, jest niedozwolone.
Każde badanie powinno być bezpieczne zarówno dla pacjenta, jak i personelu medycznego. Do tych celów biura używają ogólnego i osobistego sprzętu ochronnego.
Każde badanie powinno być terminowe. System ciągłości powinien działać w szpitalach, to znaczy informacji o wcześniejszych badaniach powinny być przechowywane w komputerowych bazach danych, aby uniknąć powielania.
Konieczne jest rozpoczęcie badania promieniowego pacjenta z najbezpieczniejszego, z radiologicznego punktu widzenia, metody. W tym celu, jeśli to możliwe i celowość, zaczynają się od niezionizujących metod diagnostycznych. Jednak nie warto na przykład przeprowadzić badanie ultradźwiękowe w przypadku podejrzenia udaru niedokrwiennego, ponieważ lekarz nie będzie w stanie wyjaśnić informacji niezbędnych dla niego. Tutaj pacjent potrzebuje tomografii komputerowej, chociaż jest to metoda jonizująca. Ta metoda pomoże zobaczyć obecność lub brak zmian w tkance mózgowej po 15-20 sekundach. Wykonując podstawowe zasady, każdy pacjent ochroni się przed negatywnymi skutkami jonizacji.